Να απαιτήσει η ΕΣΗΕΑ να μην υπογράψει κανείς τις συμβάσεις γαλέρας του Mega

Νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας προωθεί η διοίκηση του τηλεοπτικού σταθμού Mega για τους "μσιθωτούς" εργαζόμενους, δημοσιογράφους ή και παρουσιαστές με όρους σύγχρονης δουλείας! Το κείμενο που δόθηκε για 2η φορά σε εργαζόμενους του σταθμού έχει ελάχιστες αλλαγές σε σχέση με το αρχικό που απορρίφθηκε.

Πρακτικά ο μισθωτός στην εταιρεία του Β.Μαρινάκη, προσλαμβάνεται για το Mega αλλά θα είναι υποχρεωμένος να παρέχει όποια εργασία του ζητηθεί σε κάθε πόστο ή κάθε θέση για τον τηλεοπτικό σταθμό ή και το site με τις ίδιες αποδοχές χωρίς να έχει δικαίωμα για καμία επιπλέον αμοιβή. Σε περίπτωση που του ζητηθεί να παράσχει εργασία εκτός Αττικής θα "ζητείται" η συναίνεσή του!

Αν οι μικτές αποδοχές του μισθωτού είναι μεγαλύτερες των νομίμων, τότε δεν δικαιούται καμία άλλη αποζημίωση για νυχτερινή ή υπερωριακή απασχόληση ενώ το 8ωρο γίνεται λάστιχο ανάλογα με τις ανάγκες του σταθμού στη διάρκεια του 24ωρου. Ο μισθωτός παραχωρεί όλο του το έργο-εργασία στην εταιρεία, δηλώνει πως δεν έχει δικαίωμα για πνευματικά δικαιώματα. Επιπλέον αν το κανάλι βρεθεί υπόλογο έναντι θεσμικής αρχής, ο εργαζόμενος μισθωτός πρέπει να καταθέσει υπέρ του καναλιού, να αναλάβει το βάρος της απόδειξης και σε περίπτωση που υπάρξει ποινή, να πληρώσει το πρόστιμο, εφόσον συμμετείχε στο υπό θεσμικό έλεγχο πρόγραμμα! ( Η εν λόγω ρήτρα προέρχεται από το περίφημα συμβόλαια των τηλε-παρουσιαστών που επιβλήθηκαν πριν μερικά χρόνια για να αντιμετωπίσουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί τα πρόστιμα του ΕΣΡ. Τώρα μεταφέρονται σε απλούς μισθωτούς εργαζόμενους και στα απλά ρεπορτάζ των ειδήσεων!)

Απαγορεύεται ρητά η απασχόληση σε άλλο Μέσο ενημέρωσης ενώ επιβάλλεται ρήτρα εμπιστευτικότητας που έχει ισχύ και μετά την αποχώρηση του μισθωτού από την εταιρεία.

Η "Πρωτοβουλία για την Ανατροπή" καλεί την ΕΣΗΕΑ να αντιδράσει άμεσα. Να καλέσει τους εργαζόμενους του Mega να μην υπογράψουν τις εν λόγω ατομικές συμβάσεις και να αντιδράσει στην εργασιακή γαλέρα που θέλει να επιβάλλει η εταιρεία του Mega. 

Ο ξεπεσμός του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και το "σκάνδαλο" Φουρθιώτη

Από την Ματίνα Παπαχριστούδη*

Την Τρίτη αναμένεται να πραγματοποιηθεί το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Μετά τις αποκαλύψεις του “σκανδάλου Φουρθιώτη” από την εφημερίδα Documento, προκλήθηκε σάλος στο δημοσιογραφικό κλάδο που σωστά, ζητά  απαντήσεις για τη στάση της συνδικαλιστικής ένωσης σε ότι αφορά στη χρησιμοποίηση πλαστής ταυτότητας μέλους από τον Μένιο Φουρθιώτη. Στο επίκεντρο βρίσκεται μια “απόφαση” του ΔΣ στις 9 Φεβρουαρίου στην οποία καταγράφεται πως συμφωνήθηκε “ομόφωνα” να ανατεθεί στη νομική σύμβουλο να χειριστεί νομικά το θέμα με τους δικηγόρους του. Ήταν σε μια θυελλώδη συνεδρίαση στην οποία το κύριο ζήτημα που συζητήθηκε ήταν αν θα γίνει απεργιακή κινητοποίηση για το νομοσχέδιο Λιβάνιου που πετσοκόβει τις θέσεις εργασίας στα τηλεοπτικά κανάλια.  Επιπλέον σε αυτή τη συνεδρίαση “έσπασε” η πλειοψηφία του προεδρείου-παρατάξεις “Ενωμένοι δημοσιογράφοι”, “Συσπείρωση”- με την πρόταση για κήρυξη 24ωρης απεργίας. Έτσι υπήρξε φροντίδα να τελειώσει όπως-όπως η συνεδρίαση για να μην καταγραφούν οι  ψήφοι υπέρ της απεργίας! Επειδή στους πολλούς-με κύρια ευθύνη της ίδιας της ΕΣΗΕΑ- οι διαδικασίες που τηρούνται είναι άγνωστες, είναι πλέον αναγκαίο να ειπωθούν τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως ανασκευάζονται κατόπιν εορτής. Στη εν λόγω λοιπόν συνεδρίαση ΔΕΝ έγινε καμία ψηφοφορία για το “θέμα Φουρθιώτη”. Απόδειξη;

Το ίδιο το έγγραφο με τίτλο “ΕΓΚΡΙΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Δ.Σ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ.Σ. ΑΡ. 63, 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021” που εστάλη “διορθωμένο” στις 8 Μαρτίου στα μέλη του ΔΣ για έγκριση (και ακόμη δεν εγκρίθηκε με ψηφοφορία). Οι διορθώσεις βέβαια αφορούν τον έντονο καυγά και τις προτάσεις που έγιναν στην πρόταση για την 24ωρη απεργία στους τηλεοπτικούς σταθμούς για το νόμο και τις αντιδράσεις στο γιατί δεν καταγράφονται οι προτάσεις της απεργίας.

Αποκαλύπτουν όμως και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Μπαίνει το θέμα και ψηφίζεται με δήλωση ψήφου που ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ονομαστικά. Όπως συνέβη με το θέμα της απεργίας.

Καμία ψηφοφορία δεν έγινε λοιπόν στο ζήτημα του “Μένιου Φουρθιώτη”. Έγινε -όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες θέματα από τον Σεπτέμβριο που συμμετέχω στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ-ενημέρωση με βάση μια πληροφορία από δημοσιογράφο γραφείου Τύπου σε υπουργείο ότι ο “Μένιος Φουρθιώτης ζήτησε διαπίστευση, από το υπουργείο του ζητήθηκε ταυτότητα και έστειλε μια ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ!”. Εκφράστηκε η έντονη με έκπληξη των περισσοτέρων μελών, ζητήθηκαν εξηγήσεις, έγιναν τηλέφωνα. Τελικά εστάλη η φωτοτυπία της “ταυτότητας Φουρθιώτη”, επιδείχθηκε στην τηλεδιάσκεψη του ΔΣ επιβεβαιώνοντας ότι είναι “πλαστογραφημένη”. Ειπώθηκαν πολλά για το ποιον του συγκεκριμένου τύπου, ότι “εκβιάζει”, ότι στέλνει εξώδικα, κάνει αγωγές, κλπ.

Τέσσερα μέλη του ΔΣ, μεταξύ αυτών και εγώ από την “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή”, εκφράσαμε την άποψη πως η ΕΣΗΕΑ πρέπει να παραπέμψει το ζήτημα στον εισαγγελέα. Με το γνωστό τρόπο που διεξάγονται συζητήσεις στα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καταγράφηκε η ανησυχία με φράσεις: “που να πάμε να μπλέξουμε με τον Φουρθιώτη”, “αυτός εκβιάζει”, “να το ψάξουμε καλύτερα” κλπ , το θέμα “έκλεισε” με την ανάθεση στη νομική υπηρεσία να διερευνήσει την υπόθεση περαιτέρω, να κάνει επαφές και να γίνει εκ νέου ενημέρωση για αυτό. Ξαναλέω το θέμα δεν μπήκε σε ψηφοφορία ώστε να προκύψει κάποια “ομόφωνη απόφαση”, όπως γράφτηκε στο κείμενο που εστάλη προς έγκριση.

Για την επιστολή του Μένιου Φουρθιώτη στην ΕΣΗΕΑ με την οποία επιρρίπτει τις ευθύνες στη γραμματέα του, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ουδέποτε ενημερώθηκε. Ή για να το γράψω καλύτερα. Η επιστολή δεν τέθηκε ποτέ υπ’ όψιν όλων των μελών που συμμετέχουν στο ΔΣ. Το ποιος ακριβώς το γνώριζε, το προεδρείο, η πρόεδρος, η νομική υπηρεσία ή άλλος, πολύ θα ήθελα να το μάθω κι εγώ που ενημερώθηκα όπως όλοι, από το Documento. Όπου και διαπιστώνω πως η επιστολή Φουρθιώτη εστάλη στις 10 Φεβρυαρίου. Το δε κείμενο “αποφάσεων ΔΣ” εστάλη τουλάχιστον δέκα ημέρες μετά προς διόρθωση…

Για όλα τα παραπάνω αρκεί να δημοσιευτούν τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της συνεδρίασης ν.63, της 9η Φεβρουαρίου 2021. Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν μετείχαν τρία μέλη του ΔΣ, είναι επίσης καταγεγραμμένο στο έγγραφο. 

Είναι πια φανερό πως και με αυτό το “σκάνδαλο” αποδεικνύεται ο ξεπεσμός του γραφειοκρατικού εργοδοτικού συνδικαλισμού στον κλάδο μας. Εξηγείται η σιωπή και η έλλειψη αντίδρασης στην πλήρη υποταγή της δημοσιογραφίας στην κυβερνητική προπαγάνδα. Και φυσικά αναδεικνύεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάγκη το σωματείο των δημοσιογράφων να λειτουργεί με αρχές και όχι να συμμετέχει σε παιχνίδια συμφερόντων. Να αντιστέκεται και να αντιπαλεύει τις απόπειρες κυβερνήσεων, εργοδοτών αλλά και των διαφόρων “ομιλουσών κεφαλών” και “παπαγάλων”, να επιβάλλουν το ψέμα τους ως αλήθεια. Αλλά αυτό θα γίνει μόνο εάν οι μαχόμενοι δημοσιογράφοι εγερθούν και πάρουν την υπόθεση της δημοσιογραφικής ελευθερίας και δεοντολογίας στα χέρια τους. 

*Μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού σχήματος “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” 

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή: Ο αγώνας για την ελεύθερη ενημέρωση να δοθεί από τους δημοσιογράφους

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή

Ο αγώνας για την ελεύθερη ενημέρωση να δοθεί από τους δημοσιογράφους, η ΕΣΗΕΑ αρνείται να διεκδικήσει, οδηγεί τον κλάδο σε πλήρη υποταγή 

Δέκα ημέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας της δημοσιογράφου Μαρίνας Βήχου, κατά δήλωση της ατομική πράξη «εξέγερσης της συνείδησης», για την καταπάτηση της ελευθερίας του Τύπου και την παράδοση της δημοσιογραφίας στην υπηρεσία της κυβερνητικής εξουσίας, η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ κατάφερε να πάρει θέση. Χωρίς να αναφέρει λέξη για την απεργία πείνας ή τα αιτήματα, επιχειρεί να απαντήσει με την προσφιλή αποτυχημένη συνδικαλιστική μέθοδο. Να μιλήσει για όλα χωρίς να λέει τίποτε, χωρίς να πράττει τίποτε. Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τρίτης στις 30 Μαρτίου, η συζήτηση περιορίστηκε εσκεμμένα αποκλειστικά στο θέμα της δεοντολογίας, αφήνοντας εκτός προβληματικής και ανάγκης παρέμβασης του σωματείου τη μετατροπή των δημόσιων ΜΜΕ ΕΡΤ και Αθηναϊκό Πρακτορείο σε «υπηρεσίες ενημέρωσης» του Μαξίμου, τα φαινόμενα λογοκρισίας, τη χειραγώγηση Μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων από τα ορατά κέντρα εξουσίας, τη φίμωση της οποιαδήποτε αντίθετης από την κυβέρνηση φωνής στα ΜΜΕ, την εργοδοτική πίεση και λογοκρισία.

Η πλειονότητα στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επέλεξε για μια ακόμη φορά να μην κατονομάσει τους υπαίτιους στην αναγνωρισμένη καταπάτηση της δεοντολογίας και χειραγώγησης δηλώνοντας πως υπάρχουν τα πειθαρχικά όργανα της.

Με την ανακοίνωση-απάντηση στα αιτήματα της απεργού πείνας, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ καταδεικνύει πάλι πως «αγωνίζεται» για την ελεύθερη ενημέρωση με ανέξοδες ανακοινώσεις, τακτική που οδηγεί τον κλάδο σε πλήρη υποταγή.

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή συνειδητοποιώντας πως το θέμα της λογοκρισίας και το αίτημα για αίτημα ελεύθερη, ακηδεμόνευτη ενημέρωση αποτελεί κρίσιμο διακύβευμα και ζήτημα που απασχολεί μεγάλο μέρος των μαχόμενων συναδέλφων, κατέθεσε πρόταση -από την πρώτη στιγμή της απεργίας πείνας- να αναλάβει η ΕΣΗΕΑ μαζί με το Διασωματειακό την οργάνωση του κλάδου και την πραγματοποίηση συμβολικής αγωνιστικής κινητοποίησης στο Σύνταγμα, έξω από το κτίριο της Βουλής. 

Οι δημοσιογράφοι που βιώνουν καθημερινά την πίεση της χειραγώγησης, του ελέγχου, της λογοκρισίας και των άθλιων εργασιακών συνθηκών, ελάχιστα έχουν να περιμένουν από αυτό το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Ο αγώνας για την ελεύθερη ενημέρωση αφορά όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση και από αυτούς θα δοθεί. 

Η πλειονότητα στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν θέλει να καταδικάσει τη φίμωση, τον έλεγχο ενημέρωσης, τη λογοκρισία...

Μετά από 5ωρη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στην οποία τέθηκε η απεργία πείνας της δημοσιογράφου Μαρίνας Βήχου κι αφού παρήλθαν ήδη 7 ημέρες απεργίας πείνας, αναμένουμε ως κλάδος μια απάντηση στα αιτήματα και τα μεγάλα ζητήματα που τέθηκαν για την ελεύθερη ενημέρωση. Ως εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού σχήματος “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” καταθέτω την παρέμβαση μου στο ΔΣ. Μπήκε προς ψήφιση η πρόταση μου για πραγματοποίηση αγωνιστικής κινητοποίησης, την οποία κανείς δεν ψήφισε, εκτός από εμένα. Τέθηκε επίσης πρόταση από την παράταξη “Επαγγελματίες δημοσιογράφοι” και πρόταση από την πλειοψηφούσα παράταξη “Ενωμένοι δημοσιογράφοι”. Η αναμενόμενη απόφαση για να δοθεί ως απάντηση στην απεργό πείνας Μαρίνα Βήχου, θα πρέπει να συγκεντρώσει τις ψήφους τουλάχιστον έξι στα 11 μέλη του ΔΣ. 

Ματίνα Παπαχριστούδη, εκπρόσωπος της "Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή"

Συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, Τρίτη 30 Μαρτίου

Ακριβώς μετά από 8 ημέρες μιας απεργίας πείνας μιας δημοσιογράφου που μόνη της δήλωσε την πολιτική της τοποθέτηση, παθητική διαμαρτυρία, ατομική πράξη εξέγερσης της συνείδησης της, το ΔΣ επιλέγει να βάλει ένα θέμα από όλα όσα έχει θέσει και να ασχοληθεί μόνο με τη Δεοντολογία.

Αφού η διαμαρτυρία της Μαρίνας Βήχου που σήμερα βρίσκεται έξω από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ στην 8η ημέρα απεργίας πείνας, χαρακτηρίστηκε εκβιασμός, τελεσίγραφο, κ.λ.π. τίθεται σε ημερήσια διάταξη μόνο το ζήτημα της Δεοντολογίας. Αφέθηκε δηλαδή με τακτικίστικο τρόπο εκτός συζήτησης το μείζον ζήτημα του ΠΟΙΟΣ ευθύνεται, αφέθηκε εκτός το ολοένα και διογκούμενο καθεστώς ελέγχου της κρατικής και της εργοδοτικής εξουσίας στο περιεχόμενο του παραγόμενου δημοσιογραφικού προϊόντος, της δημοσιογραφικής δηλαδή εργασίας.

Αν υπήρχε αυτή τη προσέγγιση, προφανώς και δεν θα χαρακτηριζόταν “εκβιασμός” σωματείου μια ενέργεια διαμαρτυρίας έξω από την ΕΣΗΕΑ από μια συνάδελφο, όσο και αν διαφωνούμε με την ατομική πράξη της απεργίας πείνας.

Δεν υπάρχει όμως αυτή η προσέγγιση. Ξεχνά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ή μάλλον δεν θέλει να θέσει τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο. Τι έκανε και τι κάνει για τη μετατροπή της ΕΡΤ και του ΑΠΕ σε υπηρεσία του μεγάρου Μαξίμου;

Τι έκανε και τι κάνει που η κρατική εξουσία έχει μετατρέψει την ενημέρωση για την πανδημική κρίση του Covid 19, ειδικά σήμερα που τα νοσοκομεία έχουν φρακάρει και είναι φανερή η χειραγώγηση ΜΜΕ και δημοσιογράφων με κατασκευασμένες ειδήσεις και γεγονότα;

Τι έκανε και τι κάνει για τη λογοκρισία που επιβάλλεται με διάφορους τρόπους στους δημοσιογράφους και με κάθε παλιά και νέα μορφή, ακόμη και στα κοινωνικά δίκτυα;

Η συζήτηση για να δοθεί απάντηση, μετά από 7 ημέρες απεργίας πείνας σε μια συνάδελφο, η οποία με την ενέργεια της προφανώς δημιούργησε πολιτικό γεγονός για τον κλάδο, περιορίζεται εκ του πονηρού μόνο στο θέμα της δεοντολογίας. Κι αυτό γιατί είναι ένα “εύκολο” θέμα επειδή αγγίζει την ιδεολογική μάχη που γίνεται στον δημοσιογραφικό κλάδο για το πως λειτουργούμε έναντι της κοινωνίας και της πραγματικότητας.

Ως Πρωτοβουλία για την Ανατροπή έχουμε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση: να ηγηθεί η ΕΣΗΕΑ μαζί με το Διασωματειακό, συμβολικής αγωνιστικής κινητοποίησης υπέρ της ελεύθερης ενημέρωσης, δίνοντας ως σωματείο το μήνυμα πως στέκεται ενάντια στη χειραγώγηση ΜΜΕ και δημοσιογράφων από την κρατική εξουσία, πως έχει απαιτήσεις από την εργοδοσία για την ελευθερία των δημοσιογράφων στη δημοσιογραφική τους εργασία, πως θα αντιδράσει δυναμικά στα φαινόμενα λογοκρισίας και της διαφαινόμενης καταστολής. 

Είναι φανερό πως η ΕΣΗΕΑ δεν έχει κανένα σκοπό να αντιδράσει σε όλα τα παραπάνω. 

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, κατά τη γνώμη μας, αποδεικνύει πως έχει άλλους στόχους να εξυπηρετήσει, περιορίζοντας την αντίδραση ενάντια σε έλεγχο και φίμωση μόνο στο θέμα της παρέμβασης των πειθαρχικών συμβουλίων που έχουν αυτόνομο ρόλο και ελέγχουν την ατομική παραβίαση δεοντολογίας δημοσιογράφων εντός ΜΜΕ και στη διενέργεια κάποιας ημερίδας ή συνεδρίου. 

Να σας ενημερώσω, πως στις ΗΠΑ άνοιξε στο Κογκρέσο διάλογος για περιορισμό-κανόνες στο face book με αλλαγή του περίφημου άρθρου 230. Η οργάνωση Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα στον κατάλογο της οποίας η ελευθερία Τύπου στην Ελλάδα βρίσκεται λίγο πάνω από τη Βουλγαρία, κατέθεσε αγωγή εναντίον του facebook για στήριξη ρητορικής μίσους και λογοκρισία σε μη αρεστές αναρτήσεις, και ετοιμάζονται ανάλογες κινήσεις σε άλλες χώρες. Η ΔΟΔ και η ΕΟΔ συμμετέχουν στις συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταγγέλλοντας ότι με αφορμή την πανδημία σε όλες τις χώρες, έχουν αυξηθεί τα κρούσματα κρατικής αυθαρεσίας και ελέγχου κυβερνήσεων σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους.

Και εσείς εδώ στην ΕΣΗΕΑ, φοβάστε ή μάλλον θέλετε να προστατεύσετε ποιόν; Δεν μιλάτε για κρατική αυθαιρεσία, για καταπάτηση της ελεύθερης ενημέρωσης, για κατασκευή γεγονότων σε γραφεία τύπου και έλεγχο ΜΜΕ με non paper που καταφθάνουν ως ρεπορτάζ στις αίθουσες σύνταξης. Ποιόν θέλετε να προστατεύσετε; Την κυβέρνηση της Ν.Δ; Τα πολιτικά κόμματα που περιμένουν στο προθάλαμο να πάρουν την πολιτική εξουσία; 

Η κοινωνία ευτυχώς ή δυστυχώς για τη συνδικαλιστική ένωση της ΕΣΗΕΑ βρίσκει τα Μέσα να πληροφορηθεί όλα αυτά που συμβαίνουν και βρίσκει Μέσα να πληροφορήσει. Οι δημοσιογράφοι ως επαγγελματίες είναι αυτοί που πλέον κινδυνεύουν με τη δική σας συνδικαλιστική τακτική. 

Ο γραφειοκρατικός-πελατειακός συνδικαλισμός αρνείται να παλέψει ενάντια στη φίμωση, τη λογοκρισία, την απόπειρα ποινικοποίησης της δημοσιογραφίας

Ενημέρωση -δήλωση από Ματίνα Παπαχριστούδη, εκπρόσωπο της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ 

Το σωματείο των δημοσιογράφων διαφωνεί να διεκδικήσει μαχητικά και ανυποχώρητα ο δημοσιογραφικός κλάδος τα αυτονόητα. Την ελευθερία της ενημέρωσης και του Τύπου ενάντια στη φίμωση, τη λογοκρισία, την καταπάτηση της στοιχειώδους δεοντολογίας. Το αρνείται με ευθύνη της πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και πολύ συγκεκριμένων παρατάξεων που δεν κρύβουν την πολιτική καταγωγή και υποστήριξη στο κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αλλά κατηγορούν τους άλλους για πολιτικό ακτιβισμό! Η πλειονότητα στο ΔΣ στο σωματείο των δημοσιογράφων κρύβεται πίσω από τις δεκάδες ανακοινώσεις που έβγαλε στο παρελθόν και συνεχίζει να βγάζει από το κτίριο της οδού Ακαδημίας, αρνούμενη να τεθεί επικεφαλής στην αναγκαία μάχη υπεράσπισης της δημοσιογραφικής δουλειάς. 

Από χθές το πρωί έξω από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ στην οδού Ακαδημίας η δημοσιογράφος Μαρίνα Βήχου ξεκίνησε απεργία πείνας. Μια ατομική πολιτική πράξη διαμαρτυρίας έξω από το “σπίτι” της, το σωματείο των εργαζομένων δημοσιογράφων. Τα αιτήματα της όπως και το κείμενο αρχών διαβάστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Αιτήματα που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αυτονόητα, θα είχαν ήδη συμβεί χωρίς να απαιτείται καμία κινητοποίηση έξω από το σωματείο των δημοσιογράφων.

Η συζήτηση επ’ αυτών ήταν θυελλώδης και με την απουσία αρκετών από τα μέλη του 11μελους συμβουλίου. Η βασική θέση των δυο παρατάξεων “Ενωμένοι δημοσιογράφοι” και “Νέα ΕΣΗΕΑ” παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα. Η “απεργία πείνας” θεωρείται “εκβιασμός” της ΕΣΗΕΑ που έχει διοίκηση εκλεγμένη σε εκλογές. Επιχείρημα που χρησιμοποιεί διαρκώς και η κυβέρνηση στον συστηματικό ολοκληρωτικό έλεγχο των δημόσιων ΜΜΕ. Βαφτίζουν αυτά τα μέλη την έντονη κριτική και αμφισβήτηση της κοινωνίας έναντι των ελεγχόμενων και συναλλασσόμενων με την κρατική εξουσία συστημικών ΜΜΕ και την αποδεδειγμένη κρατική παρέμβαση λογοκρισίας και αυθαιρεσίας ως “επίθεση στους δημοσιογράφους”! Στάση που αποκαλύπτει το ποιούς τελικά καλύπτουν διατηρώντας το γραφειοκρατικό πελατειακό μοντέλο συνδικαλισμού τη στιγμή που στον κλάδο οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι σε συνθήκες εργασιακής γαλέρας, σε φρενήρεις ρυθμούς και εργασιακή επισφάλεια, βιώνουν στη δουλειά τους πολυεπίπεδους δεσμούς ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και τους ολιγάρχες των ΜΜΕ. Βιώνουν μια βασανιστικά ασφυκτική πίεση στην επιβολή της αναπαραγωγής του κυρίαρχου αφηγήματος, διαπιστώνουν καθημερινά την παραβίαση των βασικών κανόνων δεοντολογίας και τη μετατροπή της ενημέρωσης σε μηρυκασμό των κυβερνητικών non paper και «διαρροών». Εντυπωσιακή είναι και η σιωπή όλων των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων, μετέχουν στο ΔΣ ή αντιπολιτεύονται το προεδρείο. 

Η θέση της “Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή” ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Στην κοινωνία και στα αιτήματα της συναδέλφου Μαρίνας Βήχου που προχώρησε σε απεργία πείνας υπέρ του θεμελιώδους δημοκρατικού δικαιώματος της ελεύθερης, ακηδεμόνευτης ενημέρωσης από τους δημοσιογράφους, το σωματείο απαντά σε συνεργασία με τις άλλες ενώσεις στο Διασωματειακό σε άμεση κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας. Η βιομηχανία ανακοινώσεων όχι μόνο δεν αρκεί, πλέον πιστοποιεί τη “συνενοχή” του συνδικαλιστικού σωματείου στην φίμωση της ενημέρωσης.

Αυτό που προτείνουμε άμεσα είναι να αναλάβει η ΕΣΗΕΑ και το Διασωματειακό την οργάνωση αγωνιστικής διεκδίκησης έναντι της κυβέρνησης και των εργοδοτών των ΜΜΕ ως απάντηση στην επιβολή του κλίματος αυταρχισμού, λογοκρισίας, γενικευμένου ελέγχου και τις απόπειρες ποινικοποίησης της δημοσιογραφικής δουλειάς.

Σε αυτό την αγωνιστική διεκδίκηση μπορεί και οφείλει να ανθίσει ο διάλογος και για Παρατηρητήριο Δεοντολογίας και για τις συγκεκριμένες μορφές λειτουργίας των δημόσιων ΜΜΕ.

Ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό, την προσπάθεια λογοκρισίας, φίμωσης και ποινικοποίησης της δημοσιογραφικής δουλειάς

 Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή

Τα πρόσφατα εξώδικα αστυνομικών που στάλθηκαν κατά εφημερίδων επειδή δημοσίευσαν επώνυμες καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, σε συνδυασμό με τις απειλές για μηνύσεις και αγωγές, τη μήνυση και απόπειρα σύλληψης δημοσιογράφου, προσθέτουν μια ακόμη ψηφίδα στο μωσαϊκό της αυταρχικής κυβερνητικής επίθεσης στο δικαίωμα της ενημέρωσης. Άλλωστε, των εξωδίκων είχε προηγηθεί η ίδια η επιλογή της ΕΛΑΣ να διαψεύσει κατηγορηματικά τις καταγγελίες, παρότι αυτές απλώς επιβεβαίωναν στοιχεία που είναι γνωστά σε όσους παρακολουθούν τη δράση της σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί ένα πολιτικό σχέδιο περιορισμού του δικαιώματος στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία, όπως φάνηκε και από τον χουντικής έμπνευσης νόμο για τις διαδηλώσεις που ψήφισε. Τα γεγονότα αυτά δεν είναι μεμονωμένα. Είχαν προηγηθεί οι προτάσεις του υπουργείου Προστασίας Πολίτη για «ειδικούς χώρους» για δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ ώστε να μην μπορούν ουσιαστικά να καλύψουν τις περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας στη διάρκεια διαδηλώσεων, η εφαρμογή αυτών των προτάσεων κατά την εκκένωση της Πρυτανείας του ΑΠΘ, τα επανειλημμένα περιστατικά αστυνομικής βίας κατά δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ. Όλα στο φόντο των καταγγελιών για συστηματική προσπάθεια φίμωσης και λογοκρισίας ενημερωτικών ιστοσελίδων και δημοσιογράφων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μορφή και μεθοδολογία που κατεξοχήν παραπέμπει σε κυβερνητικές παρεμβάσεις προς τις εταιρείες που διαχειρίζονται τους «κανόνες κοινότητας» και έχουν συναλλαγές με το κράτος. Άλλωστε, οι πολιτικές παρεμβάσεις για να σιωπήσουν ενοχλητικές φωνές και απόψεις είναι γενικευμένες και το βλέπουμε ακόμη και σε τοπικά μέσα.

Τα παραπάνω έρχονται να συναντήσουν την ιδιαίτερα αρνητική συνθήκη μέσα στα ίδια τα ΜΜΕ, τους πολλαπλούς και πολυεπίπεδους δεσμούς ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και τους ολιγάρχες των ΜΜΕ, δεσμούς που ενισχύονται από την κυβέρνηση με διάφορες άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις με δημόσιο χρήμα (λίστα Πέτσα, μείωση δόσεων για τηλεοπτικές άδειες, αναστολές συμβάσεων) και διαμορφώνουν (μαζί με τους φρενήρεις ρυθμούς δουλειάς και την εργασιακή επισφάλεια των συναδέλφων) ασφυκτική πίεση για αναπαραγωγή του κυρίαρχου αφηγήματος, για παραβίαση των κανόνων δεοντολογίας και μετατροπή της ενημέρωσης σε μηρυκασμό των κυβερνητικών non paper και «διαρροών».

Η κατάσταση πλέον είναι οριακή και διακυβεύει τη δυνατότητα της κοινωνίας να έχει μια στοιχειωδώς αντικειμενική ενημέρωση, διακινδυνεύει ένα θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα. Απέναντι σε αυτό οι μαχόμενες και μαχόμενοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να παραμείνουν απαθείς. Η απλή διεκτραγώδηση της κατάστασης δεν επαρκεί. Αυτό που χρειάζεται είναι να ξαναβγεί μπροστά η αγωνιστική διεκδίκηση και απέναντι στην κυβέρνηση και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και απέναντι στην εργοδοσία και τη διαρκή υπονόμευση της δημοσιογραφικής δουλειάς μέσα στα ΜΜΕ. Ήρθε η ώρα τα σωματεία του Τύπου και το διασωματειακό να περάσουν από την απλή έκδοση ανακοινώσεων στην αγωνιστική δράση. Η διοργάνωση κοινής μαζικής αγωνιστικής κινητοποίησης ως απάντηση στο κλίμα αυταρχισμού, τις πολλαπλές προσπάθειες λογοκρισίας και φίμωσης και την επιχείρηση ποινικοποίησης της δημοσιογραφικής δουλειάς οφείλει να είναι το πρώτο βήμα σε αυτή τη διπλή διεκδίκηση.

Όλη η συζήτηση για την Πανδημία λογοκρισίας στα ΜΜΕ, απαγορεύσεις-υπαγορεύσεις

Αγαπητοί φίλοι, σας καλωσορίζουμε στην τηλε-συγκέντρωση, τηλε-συζήτηση του “μετώπου για την ανατροπή στα ΜΜΕ” με θέμα «Πανδημία απαγορεύσεων-υπαγορεύσεων και ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι σε καμπή» μέσα στη φιλόξενη σελίδα του «Μένουμε Ενεργοί». Όταν συζητήσουμε πριν αρκετό καιρό για μια τέτοια συγκέντρωση δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο επίκαιρη θα γινόταν, κεντρικός άξονας ήταν τότε η πανδημία λογοκρισίας για την πανδημία κορονοϊού, ο πλήρης έλεγχος στην πληροφόρηση με Ερώτημα και απαίτηση την ανάγκη αντίδρασης από τους ίδιους τους δημοσιογράφους, εργαζόμενους στο πολλαπλά ελεγχόμενο και χειραγωγούμενο σύστημα ενημέρωσης. Γιατί αν δεν το κάνουμε σήμερα, επόμενο βήμα της κρατικής εξουσίας θα είναι η καταστολή δημοσιογράφων και ενημέρωσης. Δεν λέω κάτι άγνωστο, εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, το φαινόμενο της καταστολής εργαζομένων ή ανεξάρτητων δημοσιογράφων,φωτορεπόρτερ, φρίλανσερς, μετακόμισε από τις “αντιδημοκρατικές” χώρες (σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό διεθνών δημοσιογραφικών οργανώσεων”, στις ανεπτυγμένες δημοκρατίες της Δύσης-πάλι χαρακτηρισμός των παραπάνω. Σε ΗΠΑ, Γαλλία καταγράφονται οι σκληρότερες επιθέσεις εναντίον των ανθρώπων της ενημέρωσης, ολόκληρα δελτία αυθαιρεσιών, βγαίνουν συνεχώς. Στη χώρα μας το φαινόμενο εμφανίστηκε τα χρόνια των μνημονίων με τις επιθέσεις σε φωτορεπόρτερ, σήμερα επεκτείνεται για όλους στη διάρκεια διαδηλώσεων, ενώ η κυβέρνηση φέρεται έτοιμη να φέρει νομοθετική ρύθμιση για να ελέγξει-”φιμώσει” τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα. Εκεί που δεν φθάνουν “πετσωμένες” διαφημιστικές εκστρατείες... 

Η συζήτηση σήμερα μας βρίσκει σε ένα νέο κύμα έντονης αμφισβήτησης των κυρίαρχων ΜΜΕ κυρίως της τηλεόρασης και των εκεί “κατασκευαστών ειδήσεων”. Λέω κατασκευαστών, δανειζόμενη τον όρο από συνάδελφο δημοσιογράφο που μας προσκάλεσε να πάψουμε να τους ονομάζουμε δημοσιογράφους. Κι αυτή είναι η πρώτη μεγάλη διαφορά σε σχέση με την “πανδημία λογοκρισία και χειραγώγησης” τα χρόνια των μνημονίων. Πάρα πολλοί δημοσιογράφοι πλέον ζητούν να γίνει κάτι, να αντιδράσουμε, να διαχωριστούμε, να μην ταυτιζόμαστε με αυτούς. “Αυτοί” είναι οι συνήθεις ύποπτοι, δημοσιογράφοι στο επάγγελμα, χειραγωγητές, ενσωματωμένοι, καλο-αμειβόμενα στελέχη στους οποίους ανατίθεται ο έλεγχος στη ροή της ενημέρωσης, αυτοί που σήμερα λαμβάνουν ένα “κατασκευασμένο γεγονός” από κυβέρνηση, επιχείρηση, κρατικό φορέα, αστυνομία και αναλαμβάνουν να στήσουν το σόου της πληροφόρησης, μετατρέποντας το πλέον σε “πραγματικότητα” . Αυτό δεν συνέβη στην Νέα Σμύρνη; Αυτό δεν συμβαίνει εδώ και ένα χρόνο στην πληροφόρηση για την πανδημία του ιού; Η πληροφόρηση ελέγχεται κεντρικά, οι δημοσιογράφοι έχουν αποκοπεί από τις πρωταρχικές πηγές, κανείς από τους ολιγάρχες της ενημέρωσης δεν θέλει πληροφόρηση από πρωταρχικές πηγές στην κοινωνία, τα στελέχη τους λειτουργούν ως “αστυνομία” απαγόρευσης ειδήσεων και γεγονότων από την κοινωνία, το συνδικαλισμό, τους πολίτες, τους φορείς τους, κατευθύνουν και εποπτεύουν την χειραγώγηση των ιδίων των ΜΜΕ. Τη ροή καθοδηγούν και συντονίζει συγκεκριμένα κέντρα που διαθέτουν πλέον μηχανισμούς επικοινωνίας, το Αθηναϊκό πρακτορείο ελέγχει το 98% της ειδησεογραφικής ύλης στις ιστοσελίδες στο διαδίκτυο και σχεδόν το 80% της ύλης των άλλων ΜΜΕ. Η ΕΡΤ παρέχει την κυβερνητική ενημέρωση με pool, δημοσιογράφοι δεν υπάρχουν στη συντριπτική πλειονότητα των ειδησεογραφικών σελίδων, οι ελάχιστοι κακο-αμοιβόμενοι “copywriters” δεν έχουν καλά-καλά χρόνο να επιβεβαιώσουν από 2η πηγή την όποια είδηση. 

Ξέρετε ο δημοσιογραφικός κλάδος ήταν ο πρώτος που δέχθηκε σκληρή επίθεση στην απαρχή των μνημονίων, από το 2010 και ως το 2015 έχασαν τη δουλειά τους περισσότεροι από 5.000 δημοσιογράφοι. Έρευνα του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ το 2018 η οποία ΠΟΤΕ δεν βγήκε στη δημοσιότητα από τους ίδιους τους δημοσιογράφους ή τα συνδικαλιστικά τους όργανα, αποτυπώνει με τα όποια λιγοστά στοιχεία υπάρχουν για τα ΜΜΕ, τη σφαγή. Το 2010 στα ΜΜΕ απασχολούνταν 14.704 εργαζόμενοι, 13.383 μισθωτοί και 1.321 μην μισθωτοί, το 2014 ο αριθμός τους έπεσε σε 9.722, 6.800 μισθωτοί και 2.922 μη μισθωτοί, με ποσοστό ανεργίας 38%. Ήταν η περίοδος των μνημονιακών λουκέτων σε εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς, περιοδικά, κ.λ.π. Ο αριθμός των εργαζομένων ανέβηκε κατά πολύ το 2018, 14.799 οι εργαζόμενοι σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά. Οι πρώην μισθωτοί επέστρεψαν στα ελεγχόμενα παλιά και νέα ΜΜΕ, με το 1/3 των αποδοχών τους, με δελτία παροχής των 400-800 ευρώ…

Σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση για τους ίδιους τους εργαζόμενους δημοσιογράφους το σωματείο τους, η ΕΣΗΕΑ όχι μόνο συνεχίζει να κρύβει το κεφάλι στην άμμο ως άλλη στρουθοκάμηλος αλλά το χειρότερο, με ευθύνη των παρατάξεων που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, αρνείται να κάνει οποιαδήποτε παρέμβαση. Για το μάντρωμα των δημοσιογράφων που αποφάσισε ο Χρυσοχοίδης, η ΕΣΗΕΑ απλώς έκανε συνάντηση με τον υπουργό(!), τις επόμενες ημέρες έγιναν 3 ή 4 επιθέσεις σε δημοσιογράφους. Για την ωμή λογοκρισία στο facebook με κυβερνητικό δάχτυλο τη γνωστή εταιρεία υπηρεσιών διαδικτύου που έχει σύμβαση με το κράτος, η ΕΣΗΕΑ αρνήθηκε να μιλήσει. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε πρωτοβουλία ψηφίσματος με υπογραφές δημοσιογράφων-φωτορεπόρτερ στο avaaz, κείμενο το οποίο συγκέντρωσε σε 5 ημέρες 320 υπογραφές, και το οποίο εστάλη στην ένωση συντακτών αλλά και τη Διεθνή Ομοσπονδία δημοσιογράφων. Και πάλι σιωπή από το σωματείο. Παραβιάστηκε βάρβαρα η δεοντολογία, αυτή η λειψή δεοντολογία στην κάλυψη των επιθέσεων στη Νέα Σμύρνη και η ΕΣΗΕΑ πάλι σιώπησε. Βγήκε να μιλήσει, όπως ακριβώς και τα τηλεοπτικά κανάλια, μόνο όταν έγινε η επίθεση στο ΣΚΑΙ...

Τις πολλές διαφορετικές όψεις της λογοκρισίας, καταστολής media και δημοσιογράφων θα αναπτύξουν οι ομιλητές μας. Η Μαρίνα Μεϊντάνη, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, ο Παναγιώτης Σωτήρης, η Δανάη Μαραγκουδάκη και ο Αρης Χατζηστεφάνου. Θα γίνει επίσης παρέμβαση από τον εκπρόσωπο του Ασύνταχτου Τύπου στην ΕΣΗΕΜΘ δημοσιογράφο Στέλιο Νικητόπουλο. Πριν όμως από αυτούς θα ήθελα να δώσουμε το λόγο στους γιατρούς μας… Τον Πάνο Παπανικολάου γενικό γραμματέα της ΟΕΝΓΕ και τον Κώστα Καταραχιά, πρόεδο του σωματείου εργαζομένων στον Αγιο Σάββα.

Ματίνα Παπαχριστούδη, μέλος ΔΣ ΕΣΗΕΑ

Σε ΕΣΗΕΑ και Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων το ψήφισμα ενάντια στη λογοκρισία σε δημοσιογράφους-φωτορεπόρτερ

 Ως εκπρόσωπος της "Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή" κατέθεσα σήμερα στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και θα σταλεί στη Διεθνή Ομοσπονδία το Ψήφισμα ενάντια στη λογοκρισία στο Facebook, κίνηση που έγινε μετά την απροθυμία του συνδικαλιστικού οργάνου να πάρει θέση. Η ψηφοφορία παραμένει ανοιχτή στη σελίδα https://secure.avaaz.org/community_petitions/el.

Ματίνα Παπαχριστούδη

Προς ΔΣ ΕΣΗΕΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

σας καταθέτω το κείμενο που τέθηκε στην πλατφόρμα του Avaaz με τίτλο “Η ελευθερία του Τύπου στα δεσμά της “Τεχνητής Λογοκρισίας”. Όπως γνωρίζετε έθεσα ως εκπρόσωπος της “Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή” στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ το αίτημα παρέμβασης για την ωμή λογοκρισία σε δημοσιογράφους-φωτορεπόρτερ στο facebook στην οποία συμμετείχε συγκεκριμένη εταιρεία παροχής υπηρεσιών διαδικτύου με ορατές σχέσεις με το κράτος. Το αίτημα της “Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή” να γίνει συζήτηση και καταγγελία της λογοκρισίας, δεν έγινε αποδεκτό με διάφορες προφάσεις.

Το αίτημα όπως περιγράφεται στο κείμενο συγκέντρωσε ήδη 308 υπογραφές δημοσιογράφων-φωτορεπόρτερ και απευθύνεται στην ΕΣΗΕΑ και τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, όπως και στην Προεδρία της κυβέρνησης. Το συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου εμφανίζεται να μην έχει θέση αλλά και αιτήματα απέναντι στο διογκούμενο καθεστώς απροκάλυπτης λογοκρισίας στις ψηφιακές πλατφόρμες διακίνησης ενημερωτικού περιεχομένου, αποφεύγοντας να θίξει συγκεκριμένες πολιτικές και κυβερνητικές αποφάσεις.

Το ψήφισμα στη σελίδα του Avaaz το βλέπετε εδώ:

https://secure.avaaz.org/community_petitions/el/proedria_tis_kyvernisis_esiea_diethnis_omospondia__antidroyme_stin_aprokalypti_logokrisia_sta_koinonika_diktya/?rc=fb&utm_source=sharetools&utm_medium=facebook&utm_campaign=petition-1187783-antidroyme_stin_aprokalypti_logokrisia_sta_koinonika_diktya&utm_term=gnlydb%2Bel&fbclid=IwAR2VSxYunT6bfjkZmqh6p1o6_wClGnCYZr1EtA8Jpy47zSsM3QxabcKg24E

​Η ελευθερία του Τύπου στα δεσμά της “Τεχνητής Λογοκρισίας”

Μιλάμε για λογοκρισία, μιλάμε για δεοντολογία, μιλάμε για τη θέση μας στα ΜΜΕ

 

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή διοργανώνει την Κυριακή 14 Μάρτη συζήτηση για την Πανδημία και τα ΜΜΕ. Απαγορεύσεις, λογοκρισία, υπαγορεύσεις και δεοντολογία. Τους τελευταίους μήνες Μέσα και δημοσιογράφοι βρίσκονται σε πρωτοφανή χειραγώγηση από τους μηχανισμούς τους κράτους, την κυβέρνηση και τους ολιγάρχες μίντια και τηλεπικοινωνιών. 

Συζητάμε μέσω της φιλόξενης πλατφόρμας του "Μένουμε ενεργοί" στο face book. Σας περιμένουμε εκεί στις 7.00 το απόγευμα 

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή: 8 Μάρτη, αγώνας συλλογικός για τα δικαιώματα των Γυναικών

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή

Η φετινή 8 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών, έρχεται εν μέσω καταιγιστικών αποκαλύψεων για τις σεξιστικές επιθέσεις που δέχονται οι γυναίκες και στη χώρα μας. Το ελληνικό #MeToo, που ξεδιπλώνεται με ρυθμούς χιονοστιβάδας τις τελευταίες εβδομάδες, αναδεικνύει την κυριαρχία του σεξισμού στους χώρους εργασίας και παντού, αλλά και τη μεγάλη διάθεση να μπει φρένο. 

Ο αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι συλλογικός, δυναμικός και ειδικά για τους χώρους εργασίας και απεργιακός. Οι καταγγελίες έχουν προκαλέσει πανικό σε κυβέρνηση και αφεντικά. Τίποτα δεν μπορεί να αποκρύψει το συσχετισμό των περιστατικών σεξιστικής βίας με τις κυβερνητικές πολιτικές και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μισθολογική ανισότητα, ο φόβος της ανεργίας, το χτύπημα του συνδικαλισμού αποτελούν ξεκάθαρα το τοξικό εκείνο περιβάλλον μέσα στο οποίο οι γυναίκες εργαζόμενες γίνονται ευάλωτες σε κάθε είδους εκβιασμούς και παρενοχλήσεις. Η συντριπτική πλειοψηφία των αποκαλύψεων δείχνει δράστες που χρησιμοποιούν τη θέση τους στην εργασιακή ιεραρχία σαν απειλή για τα θύματά τους, πατώντας πάνω ακριβώς σε αυτές τις επισφαλείς συνθήκες για να επιβάλλουν τη σιωπή τους.

Την εικόνα συμπληρώνει το χτύπημα του κράτους πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας, όλων των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών από όλες τις κυβερνήσεις τις προηγούμενες δεκαετίες που πλήττει πρώτα απ' όλα ις γυναίκες. Τα απανωτά λοκντάουν,η εγκληματική κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, οδήγησαν στην αύξηση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και εξοντωτικές πιέσεις πάνω τους λόγω της αδυναμίας συνδυασμού των εντατικοποιημένων εργασιακών ρυθμών της τηλεργασίας με τις οικογενειακές υποχρεώσεις.

Ο χώρος των ΜΜΕ δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις, οι σεξιστικές διακρίσεις και ο εργασιακός εκφοβισμός αποτελούν καθημερινότητα για τις γυναίκες του κλάδου. Είναι αποτέλεσμα και συνέχεια όλων των σκληρών επιθέσεων που έχουμε δεχτεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Απέναντι σε εκδότες, καναλάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους και κάθε λογής golden (play)boys, έχουμε να δώσουμε μάχες συλλογικά για να τελειώνουμε με το σεξισμό και όλες τις επιθέσεις τους. Οι Ενώσεις μας χρειάζεται να σταθούν ενεργά στο πλευρό μας κι όχι να σφυρίζουν αδιάφορα σε αυτή την κατάσταση.

Την ίδια στιγμή βρισκόμαστε αντιμέτωπες και αντιμέτωποι με τον έλεγχο της ενημέρωσης και την λογοκρισία και στο ζήτημα των αποκαλύψεων του #MeToo. Οι «παραγγελίες» έρχονται από ψηλά ζητώντας συγκάλυψη. Οι εργαζόμενες/οι στα ΜΜΕ έχουμε κρίσιμο ρόλο στο να αποκαλύπτουμε κάθε τέτοια προσπάθεια και να μην επιτρέπουμε να περνούν οι διαρκείς πιέσεις να προστατευτούν η κυβέρνηση και οι πλούσιοι (εκ)βιαστές που στηρίζει.

Οι δυνάμεις που συγκροτούμε την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή ενθαρρύνουμε όλες και όλους τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ όπως και σε κάθε κλάδο να συνεχίσουν να μιλάνε και να φέρνουν στο φως σεξιστικά περιστατικά που πρέπει να ελεγχθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες στους δράστες. Συνεχίζουμε μέσα και έξω από τα ΔΣ των Ενώσεων να αγωνιζόμαστε για την ισότητα των φύλων, τον τερματισμό της έμφυλης βίας, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών, ενάντια κάθε είδους διάκριση, ανισότητα και εκμετάλλευση, για την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία.

Ενώνουμε τη φωνή μας με το γυναικείο, εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα που τη Δευτέρα 8 Μάρτη προχωρά σε μια μεγάλη αντισεξιστική αντικυβερνητική πανεργατική απεργία. Καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους σε μαζική συμμετοχή στο απεργιακό συλλαλητήριο στη 13.00 στην Αθήνα (πλατεία Κλαυθμώνος) και όλες τις συγκεντρώσεις πανελλαδικά, τηρώντας όλα τα απαιτούμενα υγειονομικά μέτρα. Για να βροντοφωνάξουμε, μαζί με το διεθνές κίνημα γυναικών που απλώνεται από τις ΗΠΑ και την Αργεντινή μέχρι την Ισπανία και την Πολωνία, “Κάτω τα χέρια από τις γυναίκες, το σώμα και τα δικαιώματά μας”.